شعری که سلام و والسلامش مرگ است...

قلبی که شکسته،التیامش مرگ است      آن قرعه که افتاده به نامش،مرگ است

با اینکه نوشته بر مزارش ناکام              کامی که لبالب ست به جامش،مرگ است

از خیرِ ترانه هم گذشت و حالا             موسیقیِ محض بی کلامش،مرگ است

ویرانه شد و فقط همین را کم داشت       جغدی که نشسته روی بامش،مرگ است

هرکس به طریقی قدحش را بشکست      الحق که رفیقِ با مرامش،مرگ است

بی واهمه سوخت، یا که با آتش ساخت    در فکر فرو رفته، کدامش مرگ است؟

باغی که کنون به ساحتش تبعید است     محصولِ حلال تا حرامش،مرگ است

در محکمه ظلم زمین تنها نیست           تک شاهدِ رفع اتهامش مرگ است

اصلاً به ردیفِ بی ردیفش زنده ست         شعری که سلام و والسلامش مرگ است

جم1393/03/26