قفل

اى خورشید تابان روزهاى ابرى!بعضى وقت ها خیلى راحت درب خونه لب هام به روى اسمت باز میشه،اما یه سرى که به دلم میزنم،میبینم درب خونش سه قفله ست.اى کاش جونم به لبم بیاد ولى اسم تو بدون توجه به لبم نیاد...

آبرو

ای خدا!

آبروی هیچ احدی رو حتی اگه بدترین آدم روی زمین هم باشه،نریز.

تو رو خدا بگید<آمین>

آبرو مثل آبی میمونه که روی زمین روون میشه.البته یادت نره که  قبلش ظرف بلوریش تیکه تیکه شده.

ای کاش میشد آب ریخته شده رو از زمین جمع کرد...

سنگ قبر

این سنگ قبر کیه؟آرامگاه ابدی شادروان....

این قدر جرأت داریم که اسممون رو روی اون تصور کنیم؟کاش یه عکسی شبیه این توی خونه و محل کارمون نصب کنیم تا این قدر مرگ رو از خودمون دور ندونیم.

بى گدار

هر دفعه که بى گدار به آب میزنم،یکى هست که دستم رو میگیره و نمیذاره غرق بشم...

ثانیه ها

آدم توى یه دقیقه چند بار نفس میکشه?دم و باز دمش چه قدر طول میکشه?اگه دم صورت بگیره اما بازدمى در کار نباشه،چى میشه?تا حالا به این فکر کردیم که فقط ظرف مدت چند ثانیه،از حالت زنده به مرده تبدیل میشیم?شگفت آوره!یه ثانیه زندگى و ثانیه بعدش مرگ...

ابرلینک

کسى که توى لینک هاى دلش اسم خدا باشه،احتیاجى به تبادل لینک با هیچ احدى نداره.

آب کش

خداى مهربون!تو شربت محبتت رو توى ظرف همه حتى من ریختى.تقصیر تو چیه اگه ظرف من آب کش بود?

گروه کر

صداى آواز دسته جمعى قطره هاى بارونى که با لطافت تموم به زمین میخورند،گوش هاى سنگین من رو پر کرده:"آى آدما!فقط به اون بالائیه دل ببندید و بس"

خشکسالى

تو که به این راحتى آسمان رو ابرى میکنى و بارون میگیره،نمیخواى کارى واسه خشکسالى دلم کنى?

شعر جدیدم...

نخند تا که نگویند خنده آسان است                 نخند،خنده هم از خنده تو گریان است                           

قلم درون فضای تراوشش گم شد                              شبیه جرعه آبی که در بیابان است

کلنگ عشق دوباره به ریشه ام تا خورد                       به این بنای کلنگی که درب و داغان است...

دوباره زیپ دهانم گشوده شد از درد                           زبان شده متواری ز هرچه زندان است

گذر نموده ام از کوچه های تنهایی                             هنوز بر تن من جای زخم باران است

نمی رود به کتم،گرچه بارها دیدم...                       همیشه وصله(نا)بر لباس(مردان) است

پریده صد دفعه قلبم ز تنگ تن بیرون                          بهای سر به هوایی،گذشتن از جان است

شکست پشت شکست،ورشکست گردیدم                     خوشم که طالع خوش هم ز من گریزان است

به جرم بی سر و پایی صلیب گردیدم                            طناب دار مجازات عین تاوان است

دگر ز کوچه عشاق رد نخواهم شد                             اگرچه این جگر پاره زیر دندان است

گذشته از من و تو،عشق مال مجرم هاست...                   که جرم اعظم آن ها دروغ و چاخان است

گذشته از من و تو،خنده کار عاشق هاست                     نخند تا که نگویند خنده آسان است...

 

 

 

 

 

پفک

یادش به خیر بچگى ها اگه پفکى داشتیم با بچه هاى دیگه در عین خوشحالى تقسیم میکردیم و میخوردیم و توى دلمون چیزى نبود؛اما حالا چشم دیدن همدیگه رو که نداریم هیچ،سایه همدیگه رو هم با تیر میزنیم...

تأخیر

معبودم!انگار همیشه باید ملاقاتمون توى ملأ عام باشه.تو همیشه میگى:"قرارمون باشه نیمه شب تا کسى حرفامون رو نشنوه".ولى من همیشه تاخیر دارم و وقتى به قرار میرسم که حتى خورشید هم داره به دیدارمون سرک میکشه...

تشت رسوایى

تا دیدى تشت رسوایى من داره از بام مىافته،سریع گوش مردم رو گرفتى.تا دیدى دارم آتیش جدیدى به جون آبروم میندازم،سریع دورم پرده کشیدى.تا دیدى دارم پرده ها رو کنار میزنم،جلوى چشم مردم رو گرفتى و گفتى:"نگاه نکنید!هرچى باشه مخلوقمه،نمیخوام خجالتش رو ببینم.."

زنگ زده

دست روى دلم نذار،نه به خاطر اینکه خونه؛به خاطر اینکه میترسم زنگ زدگى دلم به دستت سرایت کنه...

آب شدن

رفیقم کل داستان زندگیش رو برام تعریف کرد و من شنیدم،وقتى نوبت من شد کل داستان زندگیم رو ازش پنهان کردم.از نگاه مظلومانه چشم هاش آب شدم...اسم این رو میشه گذاشت رفاقت?

مادرترین مادر

الا مسافر گندم نخورده دنیا           چه قدر آرد نشسته به روی دامانت

یا زهرا(س)!

حرف دل

«دوستت دارم مادر»

زیباترین حرف دل در صفحه وجود...

مهر مادری

روز مادره.خیلی چشمم به در موند تا بیای و بهم تبریک بگی.دیگه دلم طاقت نیاورد و اومدم پیشت پسرم...

قلب تیرخورده

تو بوم بزرگسالى من طرح یه قلب سنگى با یه پتکه که از شکستن این قلب سنگ عاجز مونده!وقتى بهش خیره میشم دلم خیلى هواى بچگى و طرح قلب تیرخورده روى دفتر و کتابم رو میکنه.یادش به خیر...

به روز

چه خوبه آدم همیشه به روز باشه؛اگه دیروز کسى بهش بدى کرده یا اگه خودش در حق دیگران خوبى کرده،همه رو فراموش کنه!